Valk kreeg in 1952 opdracht om een ontwerp te maken voor een nieuw kerkgebouw, ter vervanging van de H. Hartkerk van P.J.H. Cuypers. Het ontwerp heeft in zijn plattegrond de kenmerken van een christocentrisch kerkgebouw. Aan de buitenzijde is de T-vorm niet zo duidelijk door de situering van de nevenruimten aan de oostzijde. De sacristie, berging en de ruimte voor het zangkoor zijn uitgebouwd aan weerszijden van het koor. Het grondplan laat een driebeukig schip zien met zeven travee?n en twee driebeukige dwarsbeuken met twee travee?n. Het schip wordt afgesloten met een ondiepe, driezijdige abside. De smalle zijbeuken van het schip worden voorbij de viering afgesloten door een rechthoekige abside. Opvallend in deze plattegrond is het naar achter wijken van de dwarsbeuken. De vieringtoren bestaat uit twee delen: een vierkante grondvorm, die reikt tot aan de nok van het dak van het schip en die voorzien is van een arcade en een omgang; hierop staat een toren met drievensters en een tentdak. De hoeken van de boventoren worden geschraagd door luchtbogen. De toren aan de westzijde heeft verwijzingen naar de toren van de St. Jans kathedraal in 's-Hertogenbosch. Na een aanpassing van de plattegrond bood de kerk plaats aan 1200 kerkgangers. Op zaterdag 17 oktober 1952 werden de werkzaamheden gestart. De aannemer was de firma G. Dirks uit Helmond. In juni 1955 werden de gewelven gesloten. Op 10 juni 1955 werd de kerk pontificaal ingewijd. De kerk is gesloopt.