Dit niet-gerealiseerde woningbouwcomplex aan de Admiraal de Ruijterweg is, tezamen met een soortgelijk project voor de Onderlinge Vereeniging van Veehouders aan de Ruysdaelstraat, een zeldzaam voorbeeld van een grootschalig woningcomplex in het oeuvre van Tholens, bestaande uit twaalf percelen met 48 woningen. Het gevelontwerp van Tholens vertoont grote overeenkomsten met het eerste blok van de ACOB in de Brederodestraat, ontworpen door architect J.C. van Epen (1908-1910). De lange gevelwand is onderverdeeld in eenvoudige, symmetrische percelenparen, waarvan de uiteinden door houten erkers afgesloten en door topgevels bekroond worden. De tussenliggende gevelvelden, afgesloten met een eenvoudige kroonlijst, zijn nagenoeg vlak; slechts de tegen de erkers gelegen risalieten zijn over de onderste drie bouwlagen licht uitkragend opgemetseld. Het metselwerk van de begane grond staat op een vermoedelijk hardstenen plint, waarboven schijnrusticawerk in baksteen. De vier voordeuren zijn in het midden van de percelenparen gegroepeerd. De driebeukige plattegronden zijn eveneens vrijwel gelijk aan die van Van Epen in de Brederodestraat: achter de erkers een traditionele suite, met aan de straatkant de woonkamer en aan de achterzijde een ruime slaapkamer. Terzijde van de suite, aan voor- en achterzijde, slaapkamers, van elkaar gescheiden door een portaal dat toegang geeft tot de omliggende vertrekken en het trappenhuis. Dit trappenhuis ligt niet, zoals bij de sociale woningbouwcomplexen uit die dagen, achter de gevel, maar geheel inpandig. Aan de tuinzijde, achter het trappenhuis, zijn een halletje, de WC en keuken gesitueerd, de laatste gedeeltelijk in een uitbouw. De keuken en de slaapkamers aan de achterzijde geven toegang tot een balkon met kolenkast. Aan de straatzijde ligt, tegen het trappenhuis, een extra slaapkamertje. De ruime opzet van de plattegronden, met een woonkamer, vier slaapkamers en een ruime keuken, verraadt dat het hier geen arbeiderswoningen maar middenstandswoningen betreft. Vermoedelijk was het de bedoeling dat onder andere personeel van de nabijgelegen rooms-katholieke scholen hier woonruimte zou vinden. Als geheel is het complex weinig vernieuwend. het ritme van de gevelwand wordt beheerst door de percelenparen, van een totaalcompositie is geen sprake. Dit is opmerkelijk omdat juist in deze periode verschillende veelbesproken woningbouwcomplexen gereedgekomen waren, waarbij dit wel het geval was. Het ontwerp van Tholens is niet uitgevoerd, vermoedelijk is de financiering van het project niet rondgekomen. Ter plaatse verrees in 1926 een woningenblok naar ontwerp van architect J. Roodenburgh.