Het pand werd in 1911 voor Phonola- en Pianohandel Duwaer & Naessens verbouwd door het architectenbureau A. Jacot. In de vijf halfronde bovenlichten werden in 1916 door G.F. la Croix kleurrijke glas-in-loodramen aangebracht met gestileerde muziekinstrumenten. Vanaf midden jaren dertig was in het pand een verkoop- en voorlichtingscentrum voor wasmiddelen van de firma Henkel gevestigd, en werd het Persilhuis genoemd. In 1951 werd de hal van het pand opnieuw ingericht door E. Berkovich en H. Salomonson. Hierbij gingen de glas-in-loodramen van La Croix verloren. In 1972 werd het pand samen met de naastgelegen Koepelkerk gesloopt.