Naam:	Hoofdgebouw Vrije Universiteit Boelelaan Amsterdam
Type:	universiteiten;
Opdrachtgever:	College van Directeuren VU (Eerst Vereniging voor wetenschappelijk onderzoek op
Uitgevoerd:	ja
Bestaand:	ja
Architecten:	Poel, R. (Architectengroep 69), 1967, 1971, uitwerking-; Snel, P.A. (Architectengroep 69), 1967, 1971, uitwerking-; onbekend (Adviesbureau voor Bouwtechniek), 1967, 1972, constructie-; onbekend (ABT), 1967, 1972, constructeur-; onbekend (Architectengroep 69 Groenhout), 1989, opbouw collegezalen gebouw C-; Mous, J.N.A. (Architectengroep 69 Groenhout), 1988, 2000, kleine ingrepen onder meer inbouw Randstad-; Groenhout, O. (Architectengroep 69 Groenhout), 1988, 2000, auditorium-; Nielsen, Chr.H. (Nielsen), 1961, eerste ontwerp-;
Bijdragen:	Technisch Physische dienst TNO-TU(Delft) -akoestiek-, BV Nelis Bouwind. (Uitgeest) -aannemer-,
Adres:	De Boelelaan 1105, 1081 HV, Amsterdam;
Archiefgegevens:	NAi/Niel.d32-37,d71,d80,ph100-114
Prijsvraag:	Meervoudige opdracht Hoofdgebouw VU

Bijzonderheden:

Het ontwerp van de bouwmassa is van Nielsen, en maakte onderdeel uit van meervoudige opdracht voor slechts twee bureaus. Het andere bureau was P. Zandstra en hun ontwerp bevatte veel laagbouw. Het ontwerp van Nielsen was daarentegen heel geconcentreerd met een toren van 16 bouwlagen en een beperkte tweelaags ombouw met twee binnenhoven (het filosofenhof en het openluchttheater). Het geheel was opgebouwd volgens een stramien van 4,10 meter. Voor het basisontwerp werd al in een vroeg stadium contact gezocht met een liftfirma, die wist te melden dat 6 liften genoeg waren om een snelle doorstroom van studenten mogelijk te maken. Uiteindelijk werden het 8 liften. In de toren werden onder meer 7 collegezalen geplaatst van ieder twee bouwlagen, die vanuit beide bouwlagen bereikbaar zijn. Nadat het bureau de opdracht had gekregen, was er veel extra personeel nodig. De nieuwe architecten Snel en Poel namen het werk voor het hoofdgebouw over van Nielsen, die geen tijd had vanwege zijn stadsbouwmeesterschap. Door deze wijzigingen werd op 1-1-1969 de bureaunaam veranderd in Architectengroep 69 en bestond de directie uit Nielsen, Spruit, Poel, Snel en Dik. Dhr. Doets, hoofd bouwzaken van de VU, drong aan op versnelde ingebruikname van het hoofdgebouw. De bouwtijd is zo kort mogelijk gemaakt door eerst de liftschachten te storten dmv een glijbekisting, en daar vervolgens de bouwlagen omheen te maken. De hoogbouw is voorzien van balkons, die alleen gebruikt worden voor het gebouwonderhoud en een zonwerende functie hebben. Door deze balkons is de hoge bouwmassa opgedeeld en lijkt eerder op een woonflat. Vanwege de vliegtuigen is driedubbel glas toegepast met zonwering ertussen. Op de laagbouw, die deels vierlaags werd, kwam als aparte bouwmassa de grote aula met balkon, die plaats biedt aan ongeveer 1000 personen (hier is een maquette van gemaakt).De keuze voor geconcentreerde bouw bleek verstandig, aangezien de studentenaantallen rond 1970 zeer snel groeiden. Door de compacte bouw was er op het VU-terrein nog ruimte over voor andere gebouwen. Bijzonder is dat het bureau ook de stedenbouwkundige plannen hiervoor gemaakt heeft. Eigenlijk was dit een taak voor Publieke Werken, maar die had geen tijd. De studentenaantallen van de VU groeiden zo snel dat al tijdens de bouw diverse verdiepingen van het hoofdgebouw in gebruik werden genomen. Uit kostenoverweging werd de kleurafwerking van het beton geschrapt op de paarse afwerking van de liften na, voorzien van manshoge cijfers. Het grauwe beton bepaalde daarna voor een belangrijk deel de beleving van het gebouw. De werkkamers kregen zwarte kozijnen en donkerbruine vloeren. De toegepaste betonsteen was poreus, maar mocht vanwege bezuinigingen niet geverfd worden. Daardoor bleven de kantoren zeer gehorig.In 1989 werden bij gedeelte C van het hoofdgebouw diverse collegezalen toegevoegd. Rond 1995 kwam er in de centrale hal een vestiging van uitzendbureau Randstad. De verdieping van het kantoor hangt aan een stalen spant. Ook werd in dat jaar het auditorium, de voormalige universiteitsraadszaal of senaatskamer, geheel vernieuwd. Het kale beton werd daar voorzien van een afwerking in diverse pastelkleuren om het geschikt te maken voor de vrije verhuur.

  Literatuur