In een aaneengesloten straatwand ontwierp Elte drie woonpanden naast elkaar die samen ??n geheel vormen. Elk pand was bestemd voor twee gezinnen. Het zogenaamde 'huis-bovenhuis-type', dat als woning voor de meer gegoede burgerklasse het eengezinshuis in de stad verdrong. Vanwege de symmetrische opzet heeft het middelste pand een bredere topgevel dan de andere, met vier in plaats van twee vensters naast elkaar. Ook bij deze huizen is de invloed van Berlage zichtbaar. De bakstenen gevels worden afgedekt door natuurstenen banden en dat materiaal is ook gebruikt voor de lateien, de dorpels, de aanzetblokjes bij de kozijnen en de getrapte consoles. Elk pand heeft op de eerste verdieping een erker met op de etage erboven een balkon. Alleen de voorzijde is van een schuin dakvlak met dakkapellen voorzien. De portieken hebben troggewelfjes. Na wijziging van de gevels keurde architect A.W. Weissman de plannen namens de Schoonheidscommissie goed. De bouw vond plaats in 1912, verbouwingen vonden plaats in 1938 en 1983.