Naam:	Sint Maria en Sint Brigidakerk Geldrop
Type:	kerken;
Opdrachtgever:	Bisdom 's-Hertogenbosch
Uitgevoerd:	ja
Bestaand:	ja
Architecten:	Weber, K.E.M.H.A.F., 1889;
Bijdragen:	onbekend -uitvoering-,
Adres:	Stationsstraat 15, 5664AP, Geldrop (Noord-Brabant);
Archiefgegevens:	Parochiearchief Geldrop/

Bijzonderheden:

De huidige kerk kwam op de plaats van de middeleeuwse kerk, die in 1887 volledig was gesloopt. Het opblazen van de oude toren door genietroepen was aanleiding tot de publicatie van een uitgebreid artikel in het Bouwkundig Weekblad van 3 maart 1888. Webers vierde koepelkerk werd gebouwd in 1889-1891. Net als de Sint Bavokerk te Raamsdonk is de kerk te Geldrop een driebeukige kruisbasiliek met koepeltoren en klaverbladvormige oostpartij, maar veel minder consequent en harmonieus uitgewerkt dan bij de kerk van Raamsdonk en zonder omgang op de transeptabsiden. De koorbeuk wordt geflankeerd door absidiolen en heeft een lage omgang. De achtkante koepel is zwaar aangezet met traptorentjes op de hoekgevels en spitsbogen, dwerggalerijen en topgevels ter geleding. Om de spatkrachten van de koepel tegen de gaan plaatste Weber in het dak boven het gewelf een ingenieus ring-anker systeem. In tegenstelling tot de kerkschepen in Uden, Lierop en Geldrop hanteerde Weber in Geldrop geen gebonden systeem en alternerend stelsel, maar eenvoudige kruisribgewelven. Aan de voorzijde is de kerk voorzien van twee zeer prominente torens met helmspitsen die ver boven de koepeltoren uitsteken en pas na een inzameling in 1895 aan de kerk toegevoegd werden. De rompen op vierkante grondslag, de strakke geleding en de decoratie van de torens doen, ironisch genoeg, wederom denken aan die van de door Cuypers gerestaureerde Munsterkerk te Roermond. Opmerkelijk genoeg heeft Weber bij deze kerk voor het in- en uitwendige een romanogotische trant gekozen waarin gotische motieven overheersen. Zo verwijzen de zes slanke vensters en de drieledige opstand van de koorabsis eerder naar de Franse dan naar de Rijnlandse vroeggotiek. Slechts de dwerggalerijen, boogfriezen en ronde scheibogen doen zuiver neoromaans aan. De kerk is overwelfd met vierdelige kruisribgewelven en wederom uitbundig gedecoreerd met geglazuurde en beschilderde baksteen op de muurvelden. De kruisribgewelven rusten op pijlers met zwarte schalken, geringde colonetten en gepolychromeerde bladkapitelen. De koepel is voorzien van een stergewelf met per pijler een heiligenbeeld van onder meer Anna, Franciscus en Brigida. Ribben en bogen zijn extra geaccentueerd door blauwe en rode stenen. Uniek zijn de in steen uitgevoerde biechtstoelen met neoromaanse motieven, ook van Karel Weber. De kerk werd in 1987-1992 gerestaureerd en in 1996 tot Rijksmonument benoemd.

  Literatuur