Naam:	R.K. Kerk H. Michael en pastorie Herten
Type:	kerken; ,pastorie?n;
Opdrachtgever:	Kerkbestuur
Uitgevoerd:	ja
Bestaand:	ja
Architecten:	Valk, H.W., 1951, pastorie-; Valk, G.H.F., 1951, pastorie-; Valk, H.W., 1951, 1952, kerk-; Valk, G.H.F., 1951, 1952, kerk-;
Adres:	Kerkpad, 6049 BR, Herten; Julianaplein 18, 6049 BT, Herten;
Archiefgegevens:	PAGV/ongesorteerd;RANB-collectie Valk/199-3.47, 416-418

Bijzonderheden:

Volgens een officieel schattingsrapport was de oorlogsschade aan de kerk van Herten zeer groot. 'Het kerkgebouw werd door granaatvuur en door het springen van de toren zwaar getroffen. Het westelijke gedeelte, met toren, middenschip en zijbeuken werd tot aan de transepten totaal vernietigd. Het oostelijke gedeelte heeft ook zware schade geleden aan daken en gewelven en glasramen. Ook het muurwerk binnen en buiten de kerk is zwaar beschadigd. Het kerkmeubilair werd door het neerstortende puin grotendeels vernield en/of geplunderd'. De parochie van de H. Michael gold als een van de zwaarst getroffen parochies van het Bisdom Roermond. In maart 1951 kreeg pastoor P. Geraerts de taak een nieuwe kerk met pastorie te bouwen. Valk leverde zijn eerste ontwerpen april 1951 in. De nieuwbouwplannen moesten worden voorgelegd aan de Werkgemeenschap voor architecten in het bisdom Roermond. Deze commissie had enkele op- en aanmerkingen op de plannen van Valk. Zo vond de werkgroep dat de vele bijgebouwen de monumentaliteit van zowel het interieur als het exterieur verloren deed gaan. 'Zelfs het middenschip was weggewerkt door de vele aanbouwen', vond de werkgroep. 'Men zag graag een rustiger oplossing' (notulen, 10 september 1951). Er werden door Valk drie verschillende ontwerpen gemaakt. Het laatste ontwerp, uit februari 1952, leidde tot overeenstemming met alle partijen. Het was een ontwerp dat was aangepast na een bezoek van pastoor P. Geraerts en Valk aan de in aanbouw zijnde kerk van Valk in Lage Zwaluwe. De werkzaamheden startten in mei 1953. De eerste steen werd gelegd op 15 augustus 1953. In de plattegrond herkennen we opnieuw het christocentrisch grondplan, hier met een brede entree in een bescheiden westwerk bestaande uit een grote middentoren met vijf bouwlagen en een ingesnoerde spits. Aan weerszijden wordt de toren ingesloten door de zijbeuken en twee kapellen van twee bouwlagen met geknikte tentdaken. Het presbyterium is niet dieper dan 2.50 m en wordt omsloten door een driezijdige ombouw. Links en rechts van deze absis zijn twee rechthoekige elementen toegevoegd. De hartlijnen van deze elementen, waarin de sacristie en een ontvangstruimte zijn ingericht, lopen niet parallel aan de lengteas van het schip, maar wijken naar buiten. Dit geldt ook voor de lengteassen van de beide transepten; deze wijken naar achteren, in westelijke richting. Hierdoor is een ongebruikelijke plattegrond ontstaan: een Tau- of kruk-grondplan waarbij de 'boven armen' zijn neergebogen en de bijgebouwen naar buiten wijken. De spitsboogvensters en de vensterstijlen zijn in tegenstelling tot de meeste kerken van Valk hier niet in geprofileerde bakstenen uitgevoerd maar in kalkzandsteen. Na de sloop van de ru?ne van de oude kerk kon een groot aantal stenen worden hergebruikt. Voor de bouw van de kerk moest een deel van de nog bestaande grafkelder worden opgeofferd, een ander deel van de oude crypte kon worden gerestaureerd. Het familiegraf van de familie Cruytsen uit het gesloopte deel van de crypte kreeg een plaats naast de nieuwe kerk.

  Literatuur