Landhuis in opdracht van industrieel H.A. van Beuningen, directeur van de Antwerpse tak van de Steenkolen Handels Vereniging, op een groot terrein in de bossen bij Brasschaat. De plaats van het huis, in de noordoosthoek van het terrein, werd bepaald in overleg met Mien Ruys en de opdrachtgever. Aantekening van Mien Ruys: ?heer van B. heeft bezwaar tegen plaats in verband met aardstralen?. Het terrein omvatte een wild bos met enkele mooie bomen, rododendrons, grasveld, diverse hagen en sloten. Mien Ruys ontwierp een bloementuin, een rozentuin, een moestuin en een kruidentuin met duidelijk afgebakende vormen, aansluitend op de strenge vormen van het huis en in contrast met het bosterrein. Het huis werd door Salomonson ontworpen als een liggend volume onder een opvallende asymmetrische kap. De noordzijde van het huis met de hoofdingang is meer gesloten van karakter, beschut door het overstekende dak, de zuidzijde opent zich naar de tuin. Een garage is als een los volume naast het huis geplaatst. De overgangen tussen binnen en buiten spelen een belangrijke rol in het ontwerp, evenals het bieden van een representatieve omgeving en beslotenheid. In opzet en uitwerking is het ontwerp verwant met het landhuis Van Dijk in Waalre (1962). De uitwerking van het ontwerp wordt gekenmerkt door een keur aan kostbare materiaalsoorten. Het huis is opgetrokken in een gele baksteen. Tegen de gevels is veel blank gelakt hout toegepast. De achterzijde van het huis bestaat uit een dragende betonconstructie waardoor de open tuingevel op het zuiden kon worden gerealiseerd. De zuidzijde heeft op de eerste etage een blank gelakte beschieting, zoals bij de huizen Van Dijk en Teulings. De plattegrond van het huis heeft een brede U-vorm, het terras gedeeltelijk omsluitend, vergelijkbaar met de latere huizen Teulings (1970) en Boreel (1973). De bezoeker komt het huis binnen door een ruime entree met garderobe en betreedt vervolgens een hal die functioneert als centrale, representatieve ontvangstruimte. Hier voert een houten bordestrap naar boven. De hal wordt van boven verlicht door een vide met een fijnmazig houten rooster, schuin geplaatst voor de dakvensters in de kap. Buitenlicht wordt door dit rooster gefilterd, hetgeen een bijzonder effect geeft. Woonkamer, studeerkamer, eetkamer, ontbijtkeuken en keuken zijn gegroepeerd rondom de hal en kunnen van elkaar gescheiden worden met schuifdeuren. Grote glazen schuifpuien openen de woonkamer naar het terras. Op de vloeren liggen grijskleurige travertin plavuizen en naturel tapijt. De houten bordestrap in de hal voert naar de etage waar zich de slaapkamers bevinden onder de open kap, langs een doorlopende gang. De grote hoofdslaapkamer ligt in de zuidoosthoek en heeft een eigen badkamer en diverse ingebouwde kasten. Aan de gang liggen twee kinderslaapkamers, een logeerkamer, een tweede badkamer, een aparte douche en een personeelskamer. Het hele interieur is nauwkeurig uitgewerkt met bijzondere elementen en kostbare materiaalsoorten. Voorbeelden zijn het houten trappenhuis, de open haard in de woonkamer en de studeerkamer met diverse meubelen uitgevoerd door de firma De Coene in Kortrijk. Aantekening van Salomonson: ?Dat wat ik mij ervan voorstelde zit er nog niet helemaal in. Het is best mogelijk dat dit nog gebeuren gaat. Ook hier: noordzijde en hal het mooiste.? Een jaar later schreef Salomonson: ?Het huis is belangrijk beter geworden, -ligt mooi in landschap-, van binnen meer overtuigend.? Het huis werd in 1991 uitgebreid met een zwembad en de tuin is gewijzigd (het terrein door verkaveling verkleind).