Naam:	Woonhuis Isra?ls, Eemnesserweg 34a, Blaricum
Type:	woonhuizen;
Opdrachtgever:	Familie Isra?ls
Uitgevoerd:	ja
Bestaand:	ja
Architecten:	Salomonson, H., 1953, 1955; Bijhouwer, J.T.P., 1955, tuinontwerp-;
Adres:	Eemnesserweg 34a, Blaricum;
Archiefgegevens:	NAi/SALO 86, 612

Bijzonderheden:

Modern landhuis gebouwd in opdracht van de heer Isra?ls, directeur-eigenaar van de firma Spruyt van Rietschoten, voor een gezin met vijf kinderen. Het huis werd gebouwd op een bosterrein van het grote huis ?Zonnenhoef?. De tuin met vijverpartijen, coniferen en rododendrons werd ontworpen door prof. dr. ir. J.T.P. Bijhouwer. De eerste gesprekken met de opdrachtgever vonden plaats in januari 1953. De opdracht werd verleend op 12 april en het ontwerp werd op 19 december goedgekeurd door de schoonheidscommissie. De bouw was gereed in 1955. In 1963 werd de garage vergroot naar ontwerp van Salomonson. Aantekening van Salomonson omstreeks 1986: ?Een groot terrein met prachtige bomen. Een bouwheer met veel vertrouwen en een mooie collectie Oosterse kunst. Het huis is sterk van binnenuit gedacht, wat aan de buitenkant hier en daar niet gaaf verwerkt is. In alle vriendschap was het toch wel een weerspannige opdrachtgever. De lage uitbouw werd door een aannemer uitgebreid. Ik heb het huis nooit meer gezien.? Het huis is ontworpen als een opengewerkte ?liggende doos?, waarbinnen een grote mate van bewegingsvrijheid is gecre?erd door een open plattegrond. De ?doos? is schuin op het perceel geplaatst, geori?nteerd op het zuidwesten en omvat twee verdiepingen en een kelder. Tegen deze liggende doos is in een schuine hoek een garage en een fietsenruimte geplaatst. Hierdoor is een beschut entree ontstaan aan het eind van de oprijlaan, die in een spannende bocht langs een vijver is gelegd. Het ontwerp wordt gekenmerkt door een spel met muurvlakken, horizontale en verticale lijnen en grote glazen vensters. De muurvlakken van het huis zijn opgetrokken in een lichtbruine baksteen. De gevel aan de tuinzijde, met doorlopend balkon en dakoverstek, wordt gesteund door een betonskelet. Hierdoor was het mogelijk de ?doos? met zeer grote, deels schuivende, glasvlakken naar de tuin te openen. De constructie met dragende betonkolommen is zichtbaar gelaten en vormt een ritmisch accent in de compositie van de gevel. De zuidwesthoek van de tuingevel wordt geaccentueerd door de gesloten wand van de schoorsteen (vuurplaatsen aan binnen en buitenzijde) en een vooruitspringend balkon. De slaapkamerwand op de eerste verdieping, onder het overstekende dak, bestaat uit een houten raamconstructie gevuld met vensters, deuren en asbestcementplaten. De noordgevel is meer gesloten van karakter. De entree wordt beschut door een luifel, het trappenhuis verlicht door een glaswand. Binnen de doos is een grote mate van bewegingsvrijheid gecre?erd voor het grote gezin. De plattegrond is zeer open van karakter. Woonkamer, studeerkamer-bibliotheek, eetkamer en werkkamer kunnen van elkaar gescheiden worden met schuifwanden. Anderszins kan ??n grote doorlopende U-vormige ruimte worden gecre?erd die vrijwel de gehele begane grond beslaat. Entreehal, trappenhuis en keuken worden door deze ?U? ingeklemd. Het huis kreeg een voor deze tijd zeer luxueuze afwerking met onder andere thermopane glas, vloerverwarming, verzonken radiatoren, diverse ingebouwde kastenwanden en vaste meubelen. De materiaalkeuze was zeer gevarieerd met een natuurstenen vloer en kasten, meubelen en wanden in diverse houtsoorten. Op de eerste etage liggen zes slaapkamers, een badkamer en sanitaire voorzieningen langs een gang. De kamers openen naar het doorlopende balkon op het zuiden en worden beschut door het overstekende dak. De ouderslaapkamer heeft een eigen kleedkamer. Het ontwerp kreeg aandacht in diverse binnen- en buitenlandse bladen.

  Literatuur