Interieur Metz & Co, Keizersgracht 445, Amsterdam
Amsterdam winkels
| Naam: | Interieur Metz & Co, Keizersgracht 445, Amsterdam |
| Type: | winkels; |
| Opdrachtgever: | Metz &Co. Amsterdam |
| Uitgevoerd: | ja |
| Bestaand: | nee |
| Architecten: | Rietveld, G., 1949, verbouwing en inrichting-; Salomonson, H., 1949, verbouwing en inrichting-; |
| Adres: | Keizersgracht 455, Amsterdam; |
| Archiefgegevens: | NAi/SALO 52, 613, 614 |
Onder Henk de Leeuw, zoon van de in de Tweede Wereloorlog omgekomen Joseph de Leeuw, werd de winkel van Metz in Amsterdam na de oorlog gemoderniseerd. De eerste opdracht was aan Rietveld en Salomonson om een ontwerp te maken voor de cadeau en kunstnijverheidafdeling op de parterre aan de Leidsestraat. Essentieel voor het ruimtelijke effect was het openbreken van de etalages. Deze werden alleen nog van de winkel gescheiden door een palissade van met grijze stof beklede paaltjes, waar je tussendoor kon kijken. Zo kon men van buiten de winkel in kijken en binnen was er licht van de straat. De sfeer werd hierdoor getransformeerd van stemmig tot licht. Lage kasten met laden stonden als eilanden in de ruimte, de artikelen er los bovenop uitgestald. Tegen ??n van de wanden waren open kasten gebouwd met haaks daarop vitrines, waardoor nissen werden gevormd. De architect Marius Duintjer schreef in 1953 over het ontwerp in Forum: ?Metz & Co benadert de klant beschaafd en min of meer vertrouwd, met enkele elementen die wijzen op een tentoonstelling. Iets van het tijdelijke en verwisselbare daarvan, iets ook van het uitstallen, bijvoorbeeld van ceramiek, dat mooi is, ook als je niet koopt;de reserve van het beschaafde.? Salomonson schreef omstreeks 1986: ?Al voor de oorlog mocht ik voor Metz enkele meubelontwerpen maken. De eerste keer, 1936, heel zwak, de laatste in 1940 een werkkamer die nog gezien mag worden. De oprichter van Metz, de heer J. de Leeuw, overleefde de oorlog niet, maar met de vaste ontwerper, Elmar Berkovich bleef een band bestaan. Toen in 1949 besloten werd de begane grond te verbouwen werd Rietveld hiervoor gevraagd. Hij stelde voor het met mij samen te doen. Rietveld heeft toen tegen mij gezegd, als hij het alleen doet komt er geen mens meer binnen. Dit leek mij beslist niet waar, maar natuurlijk vond ik het een belevenis met deze man te werken. Misschien zag hij wat op tegen het kleinschalige gepruts van wat er in een winkel allemaal moet. Het is zo gegaan dat Rietveld het plafond met de zwevende platen heeft gemaakt en de etalages met de marmeren vloer en de beklede paaltjes. Het werd een mooie winkel en dat was misschien juist weer de reden dat alles zo?n 15 jaar later weer werd gesloopt om een heel ander soort, marktachtige gezelligheid te cre?ren. Het is er nu inderdaad veel drukker dan bij ons.?
