Naam:	R.K. Sint Antonius van Paduakerk Millingen
Type:	kerken;
Opdrachtgever:	Bisdom Den Bosch
Uitgevoerd:	ja
Bestaand:	ja
Architecten:	Riele, W.A.M. te, 1913;
Bijdragen:	Gebrs. Koenders (Enschede) -uitvoering-, Derix, W. -gebrandschilderd glas-,
Adres:	St. Antoniusplein 1, Millingen;
Archiefgegevens:	NAi/RIEL 144, 310 (foto's)

Bijzonderheden:

De kerk is een neogotische kruisbasiliek. De toren boven de Antoniuskapel (huidige doopkapel) staat tussen het schip en de dwarsbeuk. Deze plaats voor een toren is niet erg gebruikelijk. Op de plaats van de huidige kerk stond vroeger een middeleeuwse kerk. In Millingen is er aantoonbaar al sinds het jaar 720 gekerkt. De kerk heeft een driebeukig schip met transeptarmen waartegen de zijkoren aansluiten. Door de relatief grote afstand tussen de pilaren en omdat de zijbeuken 'meegaan' met de dwarsbeuk ontstaat er een zeer ruimtelijk effect. Het oorspronkelijke priesterkoor is smaller dan het schip en wordt omgeven door een kooromgang waartegen twee koorkapellen liggen (oorspronkelijk de jongens- en meisjeskapel, nu in gebruik als dagkapel en ontmoetingsruimte). De beide kinderkapellen hebben een opvallend grote omvang. De kerk is met stenen sterribgewelven overwelfd. De toren meet 47 meter, hetgeen 9 meter minder is dan de oorspronkelijke toren die in de oorlog werd beschadigd. De kerk wordt vanwege zijn afmetingen de kathedraal van de Duffelt genoemd. De kerk biedt plaats aan 1100 mensen en werd gebouwd voor een bedrag van 110.000 gulden. De bouwtijd van de kerk bedroeg 19 maanden, inclusief het slopen van de oude kerk. De gebrandschilderde ramen in het priesterkoor verbeelden de zeven sacramenten (doop, vormsel, eucharistie, biecht, huwelijk, priesterschap en ziekenzalving) op een kleurrijke manier. De aanwezigheid van een dovenbiechtstoel is zeer bijzonder. Deze biechtstoel was in Millingen hard nodig omdat een heel groot deel van de bevolking werkte in de scheepsbouw. Tot in de jaren 50 werden schepen nog geklonken. Het dagelijks geratel van de klinkhamers maakte werkmannen vaak al op jonge leeftijd slecht horend, dat verklaart de aanwezigheid van deze biechtstoel. In maart 1945 werd het bovenste deel van de klokkentoren door oorlogsgeweld vernield. Negen jaar later werd de imposante blikvanger in vereenvoudigde vorm herbouwd. Afgezien van de in stijl herbouwde toren verkeert de kerk nog in oorspronkelijke staat. In de jaren zestig werd het interieur door de

  Literatuur