Na de verwerving van de gronden bij 'de Dobbe' kon vanaf 1925 begonnen worden met de aanleg van een groot processiepark. Het ontwerp voor het park, dat uiteindelijk een groots 'St. Bonifacius-heiligdom' zou moeten worden, met erin verwerkt een groot openluchtaltaar met aangebouwde sacristie, een groot beeld van Bonifatius en een kruisweg, was van architect Wolter te Riele (1867-1937) die zich liet inspireren door soortgelijke parken in Brielle, Boxtel en Roermond. De firma Bosgra uit Bergum voerde het parkontwerp uit. De (dure en grootse) plannen voor altaar, beeld, kruisweg en kapel/kerk en sacristie werden niet uitgevoerd; het bleef slechts bij enkele fundamenten. Het park was klaar in 1926 bij de eerste nationale bedevaart, 2500 pelgrims en de aartsbisschop van Utrecht en bisschoppen van Mainz en Fulda woonden de plechtigheden bij. Korte tijd later werd in het park een grote tent opgericht die enige beschutting bood. In de volgende jaren groeide de behoefte om een passende accommodatie te verkrijgen waardoor de tent en de bid/klapstoeltjes vervangen konden worden. In 1933 besloot men tot de bouw van een kapel met 2000 zitplaatsen. Voor de kapel viel men niet terug op het al ter tafel liggende Te Riele-ontwerp, maar koos men voor een gratis ontwerp van H.W. Valk uit Den Bosch, een leerling van Te Riele.