Naam:	Energiecentrum VU
Type:	transformatorgebouwen;
Opdrachtgever:	College van Directeuren VU (Eerst Vereniging voor wetenschappelijk onderzoek op
Uitgevoerd:	ja
Bestaand:	ja
Architecten:	Nielsen, Chr.H. (Architectengroep 69), 1967, exterieur-; Snel, P.A. (Architectengroep 69), 1967, uitwerking-; onbekend (Adviesbureau voor Bouwtechniek), 1967, 1977, constructeur-; Snel, P.A. (Architectengroep 69), 1971, uitbreiding oa. waterinstallatie-; Snel, P.A. (Architectengroep 69), 1978, uitbreiding oa. waterinstallatie-; Snel, P.A. (Architectengroep 69), 1982, verbouwing voor brandweergarage-;
Bijdragen:	BV Nelis Bouwind. (Uitgeest) -aannemer-,
Adres:	van der Boechorststraat 3, Amsterdam;
Archiefgegevens:	NAi/Niel.d32-37,d71,d80

Bijzonderheden:

Het energiecentrum dient om afval van VU te verbranden, waarbij de vrijgekomen energie wordt gebruikt als verwarming van VU en ziekenhuis. Het idee voor eigen energievoorziening komt van dhr. L. van der Meer, ingenieur werkzaam bij bouwbureau VU. Voor de af- en aanvoer van afval en energie zijn honderden meters ondergrondse tunnels aangelegd. Het gebouw bestaat uit diverse onderdelen, die na elkaar zijn gebouwd. Fase 1 bestond uit Ketelhuis (1967) met de vuilverbranding. Bij dit gebouw werd een balkonstrook aangebracht als proeve voor het Hoofdgebouw. Bij fase 2 werd een motorhal toegevoegd (1970), waar nadien een werkruimtecomplex omheen werd gebouwd waarbij een zeer goede geluidsisolatie nodig was. Fase 3 (1974) bestond uit een verhoging van het ketelhuis met een koelsectie (voor de airco) en nog meer werkruimten. Tenslotte werd er in fase 4 (1976) een waterbehandelingunit aan toegevoegd ten behoeve van gedemineraliseerd water voor de installaties. In 1990 volgde nog een stegeenheid.Het ketelhuis bestaat uit twee bouwlagen en een twee schoorstenen die aan bovenzijde met elkaar zijn verbonden. De ene langgevel bestaat vrijwel geheel uit glas.

  Literatuur