Naam:	Kantoren B30
Type:	kantoorgebouwen; ,renoveren;
Opdrachtgever:	Rijksvastgoedbedrijf en Facilicom
Uitgevoerd:	ja
Bestaand:	ja
Architecten:	Grave, Olivier (Braaksma & Roos Architectenbureau), 2012, 2017, Samenwerkende architect-; Panhuysen, V. (KAAN Architecten), 2012, 2017; Scipio, D. (KAAN Architecten), 2012, 2017; Kaan, K. (KAAN Architecten), 2012, 2017; Knuttel, Daniel, 1917, Architect en rijksbouwmeester oorspronkelijke gebo-; Ruijssenaars, Hans, 1994, Architect verbouwing-;
Bijdragen:	Breijer Bouw en Installatie -Aannemer-, Deerns -Adviseur akoestiek en brandveiiligheid-, Breijer Bouw en Installatie -Adviseur installaties-, Rob Birza -Kunstenaar-,
Adres:	Bezuidenhoutseweg 30, 2594AV, Den Haag;

Bijzonderheden:

B30 is een transformatie van het gebouw voor het Departement van Landbouw, Nijverheid en Handel, dat de toenmalige rijksbouwmeester Knuttel in 1913-1917 heeft ontworpen. Knuttel ontwierp een hi�rarchisch gebouw.�Naarmate je hoger in het gebouw kwam, werd de verdiepingshoogte lager. De kamer van de Minister lag op de belangrijkste plek, boven de ingang en was de grootste. Het trappenhuis situeerde Knuttel als een zelfstandig�volume in het lichthof. Door een wonder overleefde het gebouw het bombardement�van Bezuidenhout tijdens�de Tweede Wereldoorlog. In 1994 kreeg Hans�Ruijssenaars opdracht het�Departement te verbouwen.�Hij zorgde voor het behoud van gebouw, overkapte de binnenplaats, voegde 3 lagen toe en verhoogde de kappen om het totale programma te kunnen huisvesten. Tevens�opende hij de vestibule naar een nieuwe receptie aan zijkant, en�het trappenhuis om de liften bereikbaar te maken. KAAN architecten heeft het 20 jaar later getransformeerd tot een�kenniscentrum dat, om aan te sluiten op de huidige werkprocessen, open is, aanzet tot communicatie en inspirerend is voor jongeren. Comfort�en ontmoetingen mogelijk maken, waren belangrijke uitgangspunten. KAAN heeft Knuttels�hoofdstructuur als basis voor het ontwerp genomen. Juist omdat het gebouw lang mee moet gaan, wilde KAAN modieuze elementen vermijden en is ze teruggekeerd naar de essentie van het gebouw. Geen innovatie derhalve, wel materialen die goed�kunnen verouderen.De begane grond is door KAAN�ontwikkeld tot een openbaar toegankelijk en�transparant gebied. Dit collectieve centrum�is ontworpen op�zichtlijnen naar de straat en het bos toe en heeft de architect vanuit zowel de seminarfoyer als de werkfoyer de�relaties met de tuin versterkt. Daarboven liggen vier kantoorverdiepingen waar de kantoren van de 5 gebruikers�zijn gesitueerd. In de optiek van de architect is het oorspronkelijke gebouw niet een dood museumstuk, maar vitaal en duurzaam onderdeel van het ontwerp. Geprobeerd is oud en nieuw te laten opgaan in een integraal harmonieus gebouw. De architect breekt�met de in Nederland lange tijd dominante opvatting dat nieuwe toevoegingen moeten contrasteren met het bestaande gebouw, maar heeft gezocht naar zachte overgangen.

  Literatuur