De Vereniging Oud Edam heeft de Diaconietuin aan de Voorhaven in eigendom verworven om die te kunnen behouden als �groene long� in de stad. Dit bezit brengt jaarlijks hoge onderhoudskosten met zich mee die andere doelstellingen van de vereniging (zoals historisch onderzoek en de publicatie daarvan) in de weg staan. Daarom vroeg de voorzitter aan Dijkstra mee te denken over de mogelijkheid om enkele woningen toe te voegen zodat de exploitatie zou verbeteren. Dijkstra zag een mogelijkheid om van het enigszins verlaten parkje, een intensiever gebruikte woonhof te maken. Zijn plan was aan weerszijden van de tuin in totaal zes bescheiden bejaardenwoningen te realiseren in houtskeletbouw. De woningen zouden een soort koetshuizen vormen bij de bestaande diaconie, een negentiende-eeuws rijksmonument aan de Nieuwe Haven met een achtergevel grenzend aan de Diaconietuin. Dijkstra voegde ook enkele functies toe aan de tuin: twee plantenkassen, een podium met een klein auditorium en een speelvijver. In de financi�le verantwoording berekende Dijkstra dat de zes huisjes voldoende budget zouden opleveren voor de tuinaanleg en daarnaast een spaarpot zouden vormen voor het toekomstig onderhoud. Bebouwing van de Diaconietuin lag echter gevoelig in Edam. Op een bepaald moment hing er zelfs een spandoek op het terrein met de tekst: �Hier bouwen wordt rouwen�. Het bestuur van Oud Edam legde de plannen voor aan de ledenvergadering, maar kreeg er de handen niet voor op elkaar.