Naam:	Complex driekamerwoningen voor ouderen Woningstichting Nijmegen Blaise Pascalplein, Newtonstraat Nijmegen
Type:	woningbouwcomplexen;
Opdrachtgever:	Woningstichting Nijmegen
Uitgevoerd:	ja
Bestaand:	ja
Architecten:	Bosch, Th.J.J. (Bosch (Bosch, Th.J.J.)), 1991, 1992; Rous, J. (Bosch (Bosch, Th.J.J.)), 1991, 1992, ontwerpassistentie-;
Bijdragen:	Wilma Bouw, Weert -uitvoering-,
Adres:	Newtonstraat, Nijmegen; Blaise Pascalplein, Nijmegen;
Archiefgegevens:	NAi/BOSC 227, 278, 279, 280, 281, 282, 283, 284, f285, n454

Bijzonderheden:

Theo Bosch werkte een ontwerp pas uit als de meest geschikte oplossing voor de omgeving was gevonden. Voor binnenstedelijke locaties betekende dat vaak intensief schetswerk op complexe situaties. Voor een vrij te situeren woongebouw op een vierkant terrein in een buitenwijk van Nijmegen was de basisvorm snel gevonden. Met een cirkel binnen een vierkant paste Bosch een favoriet motief toe. Het ringvormig volume bestaat uit drie segmenten van gelijk oppervlak en verschillende bouwhoogtes. Het was niet de meest spectaculaire context, maar het was qua vorm wel ??n van de meest 'zuivere' ontwerpen van Bosch. Ook de sociale component speelde een rol van betekenis in de uitwerking van de opgave: door het concept van het panopticum zijn de ogen van de bewoners zowel op elkaars voordeuren als op het binnenterrein gericht. Het licht glooiende binnenterrein bleef semi-openbaar. Bijna tien jaar na oplevering ziet het nog zo keurig uit dat hangjongeren zich wel twee keer bedenken.
De sloop van de Verrijzeniskerk in 1992 vormde de opmaat tot de herstructurering van de wijk Grootstal. Kenmerkend voor de in de jaren vijftig door Ernst Groosman ontworpen wijk is de rechthoekige structuur van grote vierkante velden en een rechthoekige strokenverkaveling. De ring van Bosch past uitstekend in de strenge opzet van de wederopbouwperiode. Om zoveel mogelijk licht in de hof toe te laten liet Bosch de hoogte van de ring aan de zuidkant aftrappen van vijf naar drie bouwlagen. In de omgeving domineren ook stroken van drie bouwlagen. Om het uitzicht vanuit de hoogste woningen te verbeteren stelde Bosch voor de twee lagere daken uit te voeren als grasdaken. Dat werd te duur. Wel lukte het de galerijen te verbreden van de minimaal vereiste 1.20 meter naar 2.00 meter. Bosch voorzag dat de ouderen, die niet zouden beschikken over een balkon, de galerij zouden gebruiken als zitplek naast de voordeur. De praktijk wijst uit dat deze semi-priv? gebieden beslist bijdragen aan het woonplezier.
Met de verdeling van de woningen is rekening gehouden met de sociale structuur. De bewoners van het eerste uur van de wijk konden zich in clusters aanmelden om zo dicht mogelijk bij elkaar te kunnen komen wonen.
Het past dan ook in de aard van het project dat alle woningen even groot zijn. Door de diepte van de galerij is de toetreding van zonlicht aan de entreezijde van de woning beperkt. Dit wordt gecompenseerd door de toepassing van glazen schuifdeuren en een erker in het deel van de woning aan de buitenzijde van de ring. De woningscheidende muren divergeren in de richting van de erker en serre, die bouwfysisch van de woning kan worden gescheiden door een dubbele glazen binnenpui en daarmee bij lage temperaturen als warmtebuffer kan functioneren. De serre kan via soepel hanteerbare schuifpuien worden verbonden met zowel de slaap- als de woonkamer.
Al is het jammer dat het voorstel van Bosch om de wanden van de trappenhuizen volledig te construeren van glazen bouwstenen sneuvelde in een bezuinigingsronde, ook de huidige uitvoering verdient bijzondere aandacht. De trappenhuizen zijn uitgevoerd als vrijstaande cilinders die de gevellengte van de ring breken en de toegangen naar het binnenterrein markeren. In het donker schijnt licht door de in de prefab betonnen ringen gevatte glazen bouwstenen. Het patroon duidt de positie aan van de rond de lift gesitueerde trap met bordessen. Ondanks het forse overstek van de galerijplaten zijn de prefab betonnen kolommen rank uitgevoerd. De zorgvuldige detaillering blijkt uit de hekwerken van donkerblauwe buizen met mintgroene geperforeerde staalplaatjes, de blauwgrijs geschilderde, afgeronde kozijnen en de in de prefab betonelementen ge?ntegreerde postkasten.

  Literatuur